မိုးေမ်ွာ္တမ္း လြမ္းျခင္း
(၁)
တက္သီးတခ်က္
ျပင္းျပင္းေခါက္လိုက္မိသည္ --။
ရင္ထဲမွာ မေက်နပ္ခ်က္တိမြန္းက်ပ္
အသက္လွ်ဴမ၀ --။
လက္သီးကို နေနာင္းဆုပ္
အေၾကာင္းမဲ့ ၾကမ္းျပင္ကို
ထုလိုက္မိေရ --။
ပါးစိကို တင္းတင္းကိုက္ထား
မိတ္ရိုးမ်ား ကားထြက္လာ၏ --။
ေဂါင္းထဲမွာ ထိုအေတြး ေဒအေတြး
အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ ေယာက္ယက္ခတ္
ခ်ဳပ္ထြီးလွ်က္ဟိေရ --။
မ်က္စိကို စစိမွိတ္
ထြက္သက္ကို နေခါင္းထဲက
မႈတ္ထုတ္ပစ္လိုက္ေတ --။
ေဒါသအေငြ႔ေၾကာင့္
ထြက္လီ၏အပူရသ
ေၾကာင္းလို႔ ခံစားလိုက္ရေရ --။
နားဂ်ီႏွစ္ဖက္က
စမုတ္ေၾကာမ်ား
ေထာင္တက္တင္းမာ
သံေခ်ာင္းမ်ားပမာ --။
ကုတ္ထားသည္မ်က္မႈန္
ရႈန္႔တက္လာေရ တြန္႔ေၾကာင္း
အေပါင္းမ်ားစြာ --။
ခံစားခ်က္မ်ားျပင္းထန္
ေအာင့္အည္း သည္းမခံႏိုင္ေရအဆံုး
ငါးသေလာက္ၿပံဳး ၿပံဳးလိုက္မိသည္ --။
(၂)
နီရာတကာ မသမာမႈတိႀကီးစိုး
ကေကာင္း အရုပ္ဆိုး၏ --။
ဒုကၡကို ျဂင့္ခါးသီးပိုင္
ခ်ိဳၿမိန္စြာ စဲြလမ္း
တမ္းတမ္းတတ ေလာဘရမၼက္
သက္ျပင္းခ်ရ အခါခါ --။
မေကာင္းမႈကို ခ်ိဳၿမိန္စြာေသာက္သံုး
ယစ္မႈးနီကတ္သူမ်ား
၀င္းႄကြားမင္းမူ ေအာင္လံထူလွ်က္ --။
အဆိုးအညွက္ အမိႈက္သရိုက္တိကို
တိုက္စားပစ္ဖို႔
ေတာ္လွန္ေရးျမစ္ရီခမ္းေျခာက္
မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္ လူမမာ --။
နာရီစက္၀န္း၏မိနစ္စကၠန္႔ရို႔သည္
အခိုက္အတန္႔လိုက္ ကုန္ဆံုး
နီလံုးညိဳညိဳ ညရိပ္ခို --။
အတၱ အတၱ
အတၱ အေမွာက္ထု တြင္းနက္ေအာက္
တေယာက္ၿပီးတေယာက္
ဒိုးယိုေပါက္ ေတာက္ေလွ်ာက္ႀကီးဆင္း
ခြာသံျပင္းျပင္း --။
ေနာက္က်ိက်ိ အေမွာင္အတိၿပီးေသာ
ငရဲအိုင္ႀကီးထဲက
လြတ္လမ္းမဲ့ ငါးေခ်တိပိုင္
က်ဳပ္ပုတ္ရည္ ညစ္ညမ္းသည္ရာ
အသက္ရွင္ရာလား
လြတ္ေျမာက္ရာလား --။
အေရာင္ႏွမ္းႏွမ္း မဲြေျခာက္ေျခာက္
လိုင္တံတို ပ်ိဳင္းအိုတခ်ိဳ႕ကလည္း
ပြက္သည့္ငါးကို အလိုက္ေခ်ာင္း
အေၾကာင္းအားေလွ်ာ္စြာ --။
ဘုရားသခင္ ဖန္တီးထားသည့္
ဤကမၻာၿမီႀကီးသည္ကား
ဒုကၡအတိမႊမ္း
ဆိုးသြမ္းလွပါဘိတကား --။.
ပူေလာင္ထန္ျပင္း
ဆင္းရဲလွပါဘိတကား --။
အပူမီးမ်ားခ်ဳပ္ၿငိမ္း
အီးခ်မ္းေသာ အနာဂါတ္
မိုးထက္ေကာင္းခင္
စၾကာ၀ဠာတခြင္လံုး
လွပသာယာ ၾကည္လင္လာဖို႔
ရတနာမိုး ေပါကၡရ၀ႆမိုး
ထိန္႔ႀကိဳးရြာသြန္း
ေလာင္းျဖန္းပီးပါဖိေလာ့ --။
............
(သာလွဦး)
29/5/2000
0 comments:
Post a Comment