အေမာင္
မိုးကိုၾကည့္လို ့
ျမင့္သည့္အာကာ၊ ထက္၀ဠာကို
စိတ္မွာေၾကာက္ရြံ ့နီေရလား...။
ငွက္ေခ်အရြယ္၊ ငယ္ပင္ငယ္ေလ့
ေလစြယ္ျပင္းထန္ ထက္မိုးယံမွာ
အားမာန္ခဲပနာ ပ်ံေရဗ်ာယ္...။
ၿမီကိုၾကည့္လို ့
က်ယ္သည့္ေျမလႊာ၊ ၿမီကမၻာကို
စိတ္မွာတုန္လႈပ္ နီေရလား...။
ၾကြက္ေခ်အရြယ္၊ ငယ္ပင္ငယ္ေလ့
ႀကီးက်ယ္ပံသု၊ ၿမီသားထုကို
ဥမင္ေဖါက္ပနာ ၿပီးေရဗ်ာယ္...။
ရီျပင္ၾကည့္လို ့
ထန္သည့္လိႈင္းျဖာ ပင္လယ္ျပာကို
စိတ္မွာေခ်ာက္ခ်ား နီေရလား...။
ငါးေခ်အရြယ္၊ ငယ္ပင္ငယ္ေလ့
ေျပာက်ယ္မာန္ဆင္၊ သမုဒ္ျပင္ကို
စြမ္းအင္ျပပနာ ကူးေရဗ်ာယ္...။
အို... အေမာင္
ေယာင္၀ီ၀ိုး၀ါး၊ ေတာင္လား ေျမာက္လား
စိတ္ထားအားငယ္၊ ႏြမ္းနယ္မဟိ
သတၱိကိုသြီး၊ မ်ိဳးမာန္မြီးဗ်ာယ္
အီးၿငီမ္းသာယာ ကိုယ့္ျပည္ရြာမွာ
တာ၀န္ကိုယ္ငွ က်ီကတ္စီ
ၿမီကမၻာခ်စ္လို ့ တီျဖစ္လီ...။။
*
ညိဳဘန္း ( ေလး၀တီ )
(ဝတီေၾကးမံုဘေလာ့မွ)
Posts
0 comments:
Post a Comment