ငါ့ကိုခြင့္လြတ္ဖို႔
ယံုပါေ၀... အမွန္ရာ
မင္းအနားကတစ္ရက္ကိုထားအုံ႔
တစ္စကန္႔ေတာင္၀ီးလို႔မနိန္ႏိုင္
အခ်ိန္တိုင္း..မင္းအေၾကာင္းေတြးလို႔
အိပ္ရီးပ်က္ေပါင္းေလ့မ်ားယာ...။
ေျပာရဖို႔ဆို... မၾကံဳခ်င္
လြမ္းရညဥ္႔တိေလ့ေကာင္းခါးသီးေရ
မင္းဆီးရံုတင္လိုက္ရတံုးက
ဆရာ၀န္ကေျပာေရ
ငါအကိုင္ၾကမ္းလို႔လတ္...။
အခ်ိန္ဟိသရြိ..မင္းရိွမွာထိုင္ယင္း
ငါခစားခစြာတိ.. မင္းမမိန္သိမ့္ထင္ေရ
အလိမ္မဟိပါ.. ငါေျပာျပနိန္သမ်ွ
မင္းမ်က္ႏွာကို.. တစိမ့္စိမ့္ေငးယင္း
စြဲလန္းမွဳတိေတာက္ေလာင္ဖူးဗ်ာလ္...။
ဆရာ၀န္သတိပီးနိန္ေရၾကားက
ငါ့စိတ္ကိုထိမ္းခ်ဳပ္ဖို႔က ခခက္
မကိုင္ဘဲေလ့မနိန္ႏိုင္ဂါ
မင္းျပန္ေရာက္ေတနိန္႔
လ၀ရာ.. ငါညဥ့္္ပင္မအိပ္ျဖစ္...။
ေအာ္..ကဗ်ာကိုဖတ္ဗ်ာလ္ျပဴးေရ
မဟာေတာ္မိတ္ေဆြၾကီးရို႔
အထင္ေတာ္လြဲပါအံု႔ေမ
အကၽြန္႔အသည္းစြဲ..အခ်စ္တံုးက
တျခားအရာ.. သက္ဟိလူမဟုတ္ပါ
မမွားစရာ.. သက္မဲ့ကြန္ပ်ဴတာ...။
................
DO_OR_DIE
0 comments:
Post a Comment